Amber Cassidy Woods. Absolwentka Brakebills. Absolwentka Akademii Policyjnej. Detektyw. Nigdy nie ułożyła sobie życia osobistego zbyt zaangażowana w pracę, chociaż ma męża, który gdzieś tam przewija się w jej papierowym życiorysie. Od najmłodszych lat chciała być stróżem prawa. Jak ojciec i brat. Od najmłodszych lat przygotowywała się do forsowania ogrodzeń rzadko korzystając z drzwi czy furtek. To marzenie musiała nieco odłożyć w czasie, bo przecież zaproszenia do Brakebills nie odrzuca się ot tak. Dopiero studiując na tym magicznym Uniwersytecie dowiedziała się tak naprawdę jak jest prestiżowy.  Poradziła sobie z testem wstępnym i nauczyła tego, co oferowała szkoła, po czym wróciła, by realizować swoje dziecięce marzenia. Z nowymi, fascynującymi umiejętnościami, które skutecznie wykorzystuje w walce z przestępczością. Każdy kolejny kurs i egzamin przybliżał ją do wymarzonego stanowiska detektywa w Wydziale Zabójstw, a ona pięła się po szczebelkach kariery nie zwracają uwagi na upływający czas. Dziś ma 35 lat, mieszka w wynajętej kawalerce z kotem - panem Billisem, którego zapomina karmić. Na szczęście nauczył sobie radzić sam, wiedząc, że na Woods nie bardzo można w tych sprawach liczyć. Pan Brillis wyślizguje się z mieszkania wraz z Woods i wraca wieczorami. Czasem wpuszcza go sąsiad Amber i jej jedyny przyjaciel, który posiada klucze do mieszkania blondyny.
Bartolomeo nie polubiła od początku. Gdy dołączyła do grona  funkcjonariuszy, on już zdążył się zadomowić. Była zwyczajnie zazdrosna o jego pozycję, którą ugruntowywał. Każdy jego sukces odbierała jak osobistą porażkę i zawsze chciała być lepsza. Nigdy nie odkryła dlaczego tak jest. Być może musi mieć kogoś z kim może rywalizować, z kim może się porównywać. Może tak było zawsze? Bystra i dobrze poinformowana przez niebywałe zdolności do mieszania się w nie swoje sprawy i spostrzegawczość dość szybko odkryła kim on tak naprawdę jest i przez to również dała się rozpoznać. Trochę inne podejścia do spraw i zaangażowanie sprawia, że stanowią całkiem udany duet śledczych, zwłaszcza, gdy standardowy sposób rozwiązania spraw wydaje się być nie wystarczającym narzędziem. Przełożeni doskonale zdają sobie sprawę z tego, że ta dwójka źle na siebie oddziałuje. Sama Woods niejednokrotnie prosiła o zmianę przydziału partnera nie szczędząc mu przy tym uszczypliwości na forum publicznym. Co dwóch magików, to jednak nie jeden, dlatego czasem opuszcza gardę i rzeczywiście stara się współpracować, dla dobra śledztwa. Chociaż wszyscy w około muszą się dowiedzieć jak jest jej z tym ciężko. Raz czy dwa, nawet sama z siebie poprosiła o pomoc w sprawdzeniu jednej czy kilku poszlak. Z całą pewnością nie lubi się tym chwalić i pewnie już zdążyła o tym zapomnieć, więc nie ma co tego wywlekać, bo i tak się wyprze.
Towarzyszące jej od najmłodszych lat "przeczucie" pozwala czasem szukać nietuzinkowych rozwiązań. Amber po prostu "ma nosa" do rozwiązywania spraw dzięki swojemu darowi.

Magia, to dodatek, niezbywalna cecha, coś z pomocą czego można ją opisać. Jak parametr wzrostu - dumne 175 centymetrów. Coś jak zieleń jej oczu czy blond przebłyskujący promieniami słońca we włosach. Jak blizna 20 mm - ślad po kosie zatapiającej się pod lewym żebrem... Jak umiejętność zgrabnego balansowania na 10 cm szpilkach czy podejmowanie skutecznego pościgu pomimo obcasów czy koktajlowej sukienki.

ma wadę wzroku, którą koryguje soczewkami zmieniającymi barwę jej oczu
lubi chińszczyznę i często zamawia jedzenie na mieście
dzień zaczyna od kawy i wróżby z chińskiego ciasteczka - kupuje je hurtowo na e-bayu, a w kuchni stoi pełna misa z wróżbami, które kuszą, by sięgnąć po jedną z nich
z natury bałaganiara, sprząta dopiero, gdy sama zaczyna w tym bałaganie się gubić
kolekcjonuje kubki i magnesy na lodówkę
lubi czytać,
nie ma telewizora
ma "nosa" do rozwiązywania zagadek kryminalnych i innych zagadek
mieszka kątem u pana Brillisa
straciła lewą, górną szóstkę na balu maturalnym, a może to było jakieś #afterparty?
nie rozstaje się ze swoim Coltem, który należał do jej ojca
należy do koła łowieckiego