Polska rodzina z zasadami. Trudno lepiej byłoby określić Czajkowskich. Czuli się pyszni, lepsi od innych a swoją pozycję zawdzięczali przypadkowi, co oczywiście skrupulatnie ukrywali. Nigdy też nie uważali, że zabrania im to panoszyć się po świecie czy Polsce niczym współczesna szlachta.
Praktycznie co pokolenie u Czajkowskich rodziły się bliźnięta, które oddawano na wychowanie dziadkom. Rodzina wychodziła z założenia, że dobrze jest mieć dziecko, ale po co tracić młodość. Dziadkowie są już doświadczeni, więc nauczą młodzież więcej niż ich rodzice i to idealne rozwiązanie dla wszystkich stron. Młody Mścigniew i jego bart - Radosław - zostali zabrani z rodzinnego domu na Kresach Wschodnich do dziadków, którzy ze względu na swoją pracę od dekad mieszkali w Norwegii. Pod pieczą dziadków młodzi Czajkowscy poznawali uroki życia oraz historię swojej rodziny. Beztroskie dzieciństwo w Skandynawii nie trwało nader długo: Radosław zginął na wskutek wypadku, co podobno uznawano za klątwę bliźniąt w tej rodzinie i rzadko kiedy dwójka z nich dożywała pełnoletności. Mścigniew miał tyle szczęścia, iż jego życiu nic ponadprzeciętnego nie zagrażało a wieść o śmierci brata szybko zastąpiła radosna nowina o narodzinach nowej Czajkowskiej u jego rodziców. Podrośnięta siostra zawitała do Norwegii, gdy Mścij kończył szesnaście lat i bardziej szykował się na opuszczenie dziadków na rzecz Brakebills niżeli radował się z nowego członka rodziny. A im był starszy, tym coraz bardziej przeszkadzali mu niemagiczni, którzy nie potrafili trzymać swoich myśli na wodzy i niemalże krzyczeli głupimi myślami.
Na magicznym uniwerku nie odnajdywał się najlepiej. Oczywiście czarowanie nie sprawiało mu większej trudności, wiedział też, że nie ma innego wyboru niżeli nauka. Jego przyszłość już dawno była ustalona  – musi pójść w stronę magii. Nawet mu to nie przeszkadzało, lubił czarować, nie lubił za to podejścia do magii swojej rodziny. Żyło mu się w Brakebills dziwnie, częściej uciekał z imprez niż z zajęć. Nie chciało mu się tworzyć znajomości trwalszych niż trzy miesiące, a w romanse wolał wdawać się z grubymi lekturami niżeli magikami. Innym problemem czy też powodem, który motywował Mścigniewa do rozwijania swojego potencjału była jego specjalna dyscyplina. Facet nie chciał się zakotwiczyć w miejscu i pozbywać się mocy. Dlatego też dużo ćwiczył i ćwiczył. Nieraz trafił na pustynie w 40-stopniowym upale, ubrany jak na Syberię a nieraz też oczadził się dymem z wulkanu czy wąchał kwiatki od spodu z jakimiś truposzami. Dosłownie. Zapewne sam Czajkowski dalej nie wie, które przeżycie było najgorsze.
Opuścił mury szkoły z dyplomem tak szybko jak tylko mógł i obrał konkretną drogę zawodową. Oczywiście poszedł na łatwiznę, zaczynając od badań kultury starosłowiańskiej razem z ojcem na terenie Polski. Zabawa w historyka zajęła mu kilka dobrych lat, a papiery z Brakebillis robiły magie samą w sobie, otwierając przed Mścigniewem drogi na ekspedycje archeologiczne właściwie w każdym zakątku świata. Nie miał też problemu by na jakąkolwiek dotrzeć. Sam Czajkowski nie ukrywał, że siedzenie na głowie rodziców wcale mu się nie podobało, tamci też na niego naciskali względem małżeństwa i to nawet z konkretną absolwentką Brakebillis, ale Mścij reagował na to jak kot na ogórki. Dlatego tak chętnie podróżował po świecie unikając tego, czego nie lubił najbardziej – ludzi. Jego umiejętności dawały mu więc spore możliwości na angielskie wyjścia  czy unikanie niepożądanych sytuacji. Równocześnie nie miał też wymówki czemu tak długo nie odwiedza rodziny… Bo niby wielka moc to wielka odpowiedzialność.
Świat się rozwijał, a Czajkowski starzał. Dziadkowi umarli w bólach i cierpieniach, rodzicom też było już do groby bliżej niż dalej a co lepsze! Mieli pod swoją opieką bliźniaków urodzonych przez jego siostrę – rewelacja. Mścigniew zatem nie widział lepszego rozwiązania niż ustatkowanie się i odpoczynek od zgiełku historycznego badziewia. Zaciągnął się zatem na stanowisko profesora w Brakebillis właśnie. Trudno powiedzieć czy lubi swoją pracę, ale nie narzeka. Nie musi wychodzić poza teren uniwersytetu, studentami się nie przejmuje. Oni muszą zdać jego przedmiot, nie widzi też jakiegoś miejsca na spoufalanie.

• Gardzi alkoholem czy innymi używkami. Plotki o nim mówią, że właśnie dlatego jest zgorzkniałym profesorem. Prawda zaś jest zgoła inna: picie alkoholu nie sprawia mu przyjemności, gdyż jego wielkie ilości słabo oddziałują na polskie geny.
• Ma alergie na bób.
• Można go posądzić, iż uważa się za najmądrzejszego człowieka w USA, ale za nic na świecie nie potrafi zrozumieć zasad Weltersa. Natomiast beerpong to już inna para kaloszy - przyjemność sama w sobie.
• Żyje w wielkim wyparciu jeżeli chodzi o klasyfikacje jego dyscypliny, nad czym zajmuje się w wielu swoich rozprawach naukowych. Wszak przez niemal sześć dekad swojego życia nie przyznał się przed sobą, ani przed nikim, iż należy do grupy mentalnych odklejeńców. Stąd też na swojej profesurze zajmuje się magią fizyczną.
• Kiedy jeszcze ćwiczył podróżowanie, wpadł na śmiesznego żółwia. Zabrał go wtedy ze sobą i od jakiś dwudziestu lat żółw sępi imieniem Batory był jego przyjaciółką. W akcie wydarzeń związanych z wiosną 2021r., Batory została porwana a w sercu Czajkowskiego pozostała pustka, którą stara się wypełnić swoimi przybranymi dziećmi.
• Do wyżej wspomnianej grupy należy Śmietana - kura. Czajkowski ma nad nią opiekę dzieloną z profesorem iluzji w BB.
• Ten sam zestaw zawiera w sobie pewną mocną iluzję, w której Schopenhauer odgrywa znacząca rolę. Pewnego roku Polak dostał laurkę walentynkową, z której solidna iluzja wspomnianego naukowca spaliła niemal całą aulę za pomocą dzinie nie-iluzorycznego rozpuszczalnika. Zaklęcie trzyma się po dziś dzień, strasząc mury Brakebills swoją niepoczytalnością a niekiedy służy jako materiał pomocniczy w zajęciach.
• Jest oburęczny od kiedy pamięta. Wypracowali to u niego dziadkowie. Niewiele z tego korzysta.
• Przez wiele lat twierdził, że aseksualizm chroni go przed niepotrzebną emocjonalnością i marnotrawstwem czasu. W ostatnich latach okazało się, że to jedynie maska, która miała go chronić przed uczuciami, których nie chciał w sobie zaakceptować.
• Od zawsze denerwowało go, gdy ludzie przekręcali jego imię – wszyscy mówią mu per Czajkowsky.