#26

Nie było tak, że spoko fajnie mordo i ten zazwyczaj odstający od reszty Bety Bart, stał się niemalże Bartem mającym kij w dupie. No, o ile dało mu się wsadzić coś tak głęboko. Ostatnie dnie spędzał chodząc spięty i leczył się z alkoholu. Porwanie Łajzy, napad na Betę, zestresowany Gabryś w okolicy. Nie wpływało to na policjanta dobrze. Tyle szczęścia, że w pracy miał zwolnienie z okazji żałoby, czy jakkolwiek by tego nie nazwać.
Raquel naruszył przestrzeń i prywatność Yv: wtargnął do jej pokoju, niemalże z całą siłą uwalniając drzwi od ciężaru zamknięcia. Spojrzał na nią krytycznie i niemalże wiedział, że jej bart ostatnio mu się oświadczył. Nie miał, co do tego uczuć, na swoim barkach ważne sprawy do udźwignięcia.
- Widzę cię za pięć minut w kuchni, ważymy eliksir - oznajmił, schodząc w dół, w stronę pomieszczenia z niezbędnymi narzędziami. Drzwi zostawił otwarte, nie pozostawiając dziewczynie miejsca do sprzeciwu. Musieli to zrobić szybko, żeby zdążyć przed grupowym rzucaniem zaklęcia na lokalizację.
W kuchni przegotowane było już wszystko: woda, miska i wysuszone zioła na trzy porcję eliksiru. Romeo nawet utarł już zioła w moździerzu, żeby wspólnie zalać je wodą i dopowiedzieć wspólnie drugą cześć inkantacji. Spojrzał na Yv łapczywie, żeby ta się pośpieszyła. Im prędzej skończą eliksir, tym prędzej rzucą zaklęcie lokalizujące.

Uzdrawianie -1, +1 za współczarowanie

Bartolomeo Raquel carried out 3 launched of one k10 :

, ,

Dręczyły ją ogromne wyrzuty sumienia. Pamięcią cały czas powracała do chwili, w której magia zawiodła ją po raz pierwszy. Niby starała się ukrywać te wszystkie emocje, które w niej siedziały, ale jeśli ktoś przyjrzałby się dokładniej, to pewnie dostrzegłby to w jej smutnych, nieobecnych oczach. Zachowywała się jakby przechodziła jakąś wewnętrzną żałobę. Nic więc dziwnego, że większość czasu siedziała sama w swoich czterech ścianach, tracąc kontakt ze światem zewnętrznych.
   Nagłe pojawienie się Barta było dla niej niemałym zaskoczeniem – gość brutalnie wyrwał ją z zamyślenie, ale jednocześnie też nieco pobudził do działania. Wydana przez niego komenda podziałała na nią pokrzepiająco, była jak uderzenie w dzwon, który wybudził ją z letargu. Od razu się ogarnęła, przemyła twarz wodę i pospiesznie ruszyła w stronę kuchni, w której czekał już na nią Raquel. Posłała mu nieco wymuszony uśmiech, ale od razu zbliżyła się do niego, podciągając rękawy dżinsowej koszuli.
   — Dobra, lejemy — powiedziała od razu łapiąc za wodę, którą mieli zalać utarte zioła. Od razu zaczęli też wymawiać dalszą część inkantacji, razem. Współczarowanie powinno być ich gwarancją udanego eliksiru.

uzdrawianie 1, potencjał 2, współczarowanie 1

Yvonne Brams carried out 4 launched of one k10 :

, , ,

O dziwo dziewczyna bez większych protestów zjawiła się w kuchni i od razu przystąpili do działania, Racja, iż pierwsze porcja eliksiru była na wpół gotowa, tak ręka magicznie uzdolnionej Yv z pewnością pomogła w warzeniu pierwszej porcji magicznej cieszy. Bart spojrzał z zadowoleniem na wywar.
- Dobra, zetrzyj zioła, ja zaraz odleję to do czegoś - wziął miskę z wywarem, wlewając ją zapewne do pustej butelki po wódce, która stała pod zlewem. Cóż, butelek pewnie było w miarę dużo i dopatrywanie się, która należała do kogo nie miało sensu. Romeo po prostu napełnił jedną eliksirem i odstawił na parapet.
W tym czasie Yv z pewnością miała czas na przygotowanie ziół, zalewnie je wodą i guślarz podał jej opróżnioną miskę. Mogli przystąpić dalej do warzenia. Wypowiedzieli wspólnie inkantację, wymieszali, co mieli wymieszać i pozostała zapewne do zaklęcia druga część w tym mistycznym procesie.
- Jak się trzymasz? - zapytał w końcu, chrząkając się gdzieś między blatem roboczym, z lewem.

Uzdrawianie -1, +1 za współczarowanie

Bartolomeo Raquel carried out 3 launched of one k10 :

, ,

Pospiesznie wzięła do ręki moździerz. Od razu wrzuciła też wysuszone liście i tłuczkiem zaczęła je ugniatać na proszek, przy okazji wypowiadając odpowiednią inkantację. Jej ruchy były niezwykle precyzyjne, jakby naprawdę się wczuwała w to ścieranie ziół.
   — Gotowe — oznajmiła, podsuwając moździerz w stronę Barta, który w międzyczasie kończył przelewanie wcześniej przygotowanego wywaru do jakiegoś innego naczynia. Przyglądała mu się uważnie, a na sam koniec posłała mu delikatny uśmiech. Przynajmniej tym razem coś im wychodziło.
   Przenieśli powstały proszek do miski, a następnie zalali ją wodą, znów wypowiadając wspólnie inkantację, modląc się zapewne w duchu, żeby poszło zgodnie z ich planem. I żeby nic nie jebło.
   „Jak się trzymasz?”
   Westchnęła ciężko, od razu skupiając na nim wzrok.
   — Obwiniam się za wszystko i dołuję się na każdym kroku. Nie wiem co ze mną jest, ale magia nie działa w krytycznych momentach, w których jest mi najbardziej potrzebna. Mam nadzieję, że uda nam się wszystko odkręcić i znajdziemy naszych bliskich — wyjaśniła najszybciej jak tylko mogła. — Ile eliksirów jeszcze potrzebujemy?

uzdrawianie 1, potencjał 2, współczarowanie 1

Yvonne Brams carried out 4 launched of one k10 :

, , ,

Współpraca szła im raczej gładko, bardzo miła odmiana, brak ekscesów chyba był im bardzo potrzebny w tym momencie. Tak czy tak, warzenie eliksirów było niełatwe samo w sobie i Romeo najczęściej robił to w towarzystwie uzdolnionych zielarzy, chociażby takie Eli'ego, któremu teraz nad dusza powinno przyświecać ciepłe światełko, roztaczające ochronę i opiekę nad biedną duszyczką. Myśląc o tym, Bart aż mocnej zaczął ścierać zioła na ostatnią porcję eliksiru. Dopiero później doszło do niego pytanie Yv.
- Potrzebujemy jak najwięcej, ale nie mam tyle ziół - dodał jakoś tak ciężko i dopiero jego mózg mógł mu pozwolić na przyswojenie żalów, które wylały się z dziewczyny. - Magia to szmata. Kurwy nie lubię - dodał jakoś takie zobojętniały, spoglądając na miskę. Znów mieli gotową porcję eliksiru, o której Raquel zapomniał, a już zaczął brać się za następny. Rzucił portugalskie przekleństwo pod wąsem po czym przelał ciecz do butelki. Nie chciał pozostawiać guślarki sam na sam z jej myślami, ani nie chciał wyjść na osobę, która ją ignoruję. Chłop po prostu nie miał siły na wszystkie problemy. - Magia działa jak chce - powiedział mniej szorstkim tonem niż wcześniej. - Nie powinnaś się tym zadręczać, jeśli uważasz, że zrobiłaś wszystko, co mogłaś to jest dobrze. Ja tak myślę, a teraz skupiam się na tym jak odpokutować. - Po czym dokończyli wspólnie warzenie chyba już ostatniej porcji eliksirów, którą mogła zająć się guślarka. Zrobili je trzy, a to właściwie dość dużo.

Uzdrawianie -1, +1 za współczarowanie

Bartolomeo Raquel carried out 3 launched of one k10 :

, ,

Przez moment pomyślała o rzuceniu tego wszystkiego i ogarnięciu jakiegoś eliksirowego biznesu, bo przynajmniej tworzenie wywarów wychodziło jej perfekcyjnie. Radowała się wewnętrznie, że podczas przygotowania mikstur nie pojawiły się żadne komplikacje i inne niespodzianki. Zdecydowanie miła odmiana.
   Na jego słowa o stworzeniu większej ilości eliksirów kiwnęła jedynie głową. Właściwie to mogła się spodziewać, że do rzucania zaklęć będą potrzebowali jak największej ilości wspomagaczy, żeby tym razem wszystko poszło zgodnie z planem i namierzenie porwanych stało się o wiele łatwiejsze.
   Uśmiechnęła się do niego, gdy próbował ją pokrzepić słowami. I w jakimś stopniu na pewno mu się udało, w końcu posłała mu szerszy i o wiele bardziej szczery wyszczerz, a to dużo, prawda?
   — Dzięki, że jesteś, Bart — odpowiedziała tylko. To były bardzo proste słowa, ale miały go trafić prosto w serducho, żeby wiedział, że naprawdę docenia jego obecność, że jest dla niej jakimś dziwnym rodzajem wsparcia.
   Dokończyła to co miała do zrobienia, a potem zaczęła się zbierać.
   — Wracamy, mamy trochę rzeczy do zrobienia. Jestem potrzebna przy nawiązywaniu łączności z Chancem. Do zobaczenia!

uzdrawianie 1, potencjał 2, współczarowanie 1

Yvonne Brams carried out 4 launched of one k10 :

, , ,

   zt, oboje.