#9
Po treningu z Maeve, przed poszukiwaniami Milandry i przed przyjazdem Eire.

Byli z Haru po magicznym wyjściu z szafy, co można rozegrać w retro. Zapewne byli również po urodzinowej wizycie w Disneylandzie, co można rozegrać w retro. Dziś więc spotkali się dlatego, że Alva potrzebował emocjonalnego wsparcia. Magicznego również. Pomijając, że z Haru lubił się spotykać bez powodu, jednak wizja końca roku na uczelni mogła zasypywać ją milionem nieciekawej pracy. Dlatego Hopkins dawał przyjaciółce więcej luzu, bez nękanie codziennymi smskami. Robił to co drugi dzień, tak dla odmiany. Ostatnimi dniami musiał niestety ją wykorzystać. Zaprosił do magicznego baru, wytłumaczył wszystko co wiedział o magicznym beer pongu i liczył na łaskę ze strony swojego kochanego Naturalsa. Wszak słodka guślarka ostatnio zaliczyła z nim zabawny eksces, właściwie to dwa. Jednym był bojowy trening, który mu poszedł wyśmienicie natomiast trenerce zgoła mniej. Później wspólnie wyszli na drinka i coś z pewnością się wydarzyło. Zapewne urok Alvy się wydarzył i guślarka potrzebowała bez zbędnej artykulacji pokazać swoją prawdziwą naturę - zwycięscy! Nadrobić poczucie, że elegancki chłopiec pod jej okiem posługiwał się magią bojową lepiej niż ona. Samoistnie wysunęła się propozycja magicznego beer ponga i oto tak Al w duecie z niezastąpioną Haru zjawili się u Gambita.
- Ja w sumie nie wiem z kim przyjdzie Maeve - zaczął rozmowę, popijając sok pomarańczowy. Nie będzie przecież się głupio alkoholizować, skoro czekała ich rozgrywka. Stoły do tego śmiesznego sporty stały w specjalnej sali. Zwykły, trójkątny, pewnie znalazłby się jakiś ostrosłup prawidłowy w kształcie stołu tenisa. Jeden z pewnością już czekał na ich rozgrywkę. - Przyjemnie się ekscytuję, ten pierwszy magiczny raz - uśmiechną się pogodnie. Może potrzebował towarzystwa tylko po to, aby umieć spojrzeć guślarce w oczy? Tak czy tak, doceniał obecność Haru niezmiernie i zapewne nieraz zostanie to wspomniane.

Każdy potrzebuje czasami wygrywać. Tak się składało, że rok pański 2021 nie należał do lat zwycięskich w przypadku Maeve. Szczerze powiedziawszy, na ten moment, chyba miałaby problem z wymyśleniem czegoś co byłoby sukcesem. Ewentualnie, to że nie odstrzeliła sobie głowy w czasie ataku na sekty mogło być jako tako klasyfikowane w ten sposób. Pewnie dlatego, duma blondynki cierpiąca i zraniona, potrzebowała czegoś jeszcze. A może to kwestia tego, że możliwość starcia uśmiechu z twarzy Alvy wydawała się wyjątkowo nęcąca. Bo co by się nie wydarzyło w czasie rzeczonego wieczoru z drinkiem, który dla Maeve na pewno zakończył się w wannie z pianą, umówili się po raz kolejny. Było to o tyle zaskakujące, że spędzanie czasu z Alvą zawsze w jakiś sposób było trudne. To pewnie to jego nastawienie do świata. Trudno powiedzieć. Dość, że wyszedł temat beerponga, w którego ostatnim razem grała w sylwestra z jakimiś przybłędami z Brakebills. Może tym razem pójdzie jej lepiej i zapamięta chociaż imiona grających? Zwłaszcza, że dwa znała. W końcu, zgarnęła ze sobą Tuuli.
Finka znajdowała się dość wysoko na liście akceptowalnych ludzi w życiu Stirling. To pewnie kwestia tak samo gównianego rodzeństwa (chociaż, braciszek-nieboszczyk przewyższał bliźnięta w poziomie swojego spierdolenia, co niewątpliwie było czymś) i wychowywania się w cieniu sekty, bez większego zaangażowania w to co akurat działo się w budynku. W końcu, kto przejmowałby się snującymi się bez celu dzieciakami. I chyba tak po prostu zostało. Nawet jeśli Maeve przestała mieszkać w sekcie, to Tuuli wciąż w klasyfikowana była jako coś w rodzaju rodziny. Tej ciepłej i akceptującej, na tyle na ile blondynka była w stanie w takiej funkcjonować. Więc, zgarnęła dziewczynę i zabrała do Gabimta. Beerpong potrzebował przynajmniej czterech osób.
Przekroczyła próg, od razu kierując się do fantastycznej loży magicznej. Nikt nie widział alfiaczka od miesięcy, ale z jakiegoś powodu lokal dalej działał jak trzeba. Nie, żeby bywała tu za często. Po drodze zahaczyła kelnerkę, informując po co przyszli. Dzięki temu, docierając do przedstawicieli świata wyedukowanego, szła z naręczem plastikowych kubków i kilkoma flaszkami. Pozostałe przekazała swojej towarzyszce. Nie będzie tego nosić sama.
-Jesteśmy - rzuciła jeszcze, nim zabrała się za rozstawianie kubków. -Znacie zasady? - Spojrzała na całą trójkę pytająco. -Tytułem przypomnienia: rozstawiamy kubki, każda z par wybiera jeden kubek, który można zaczarować tylko jednym rodzajem magii. Zaklęcia nie mogą się powtarzać. Jedna osoba rzuca, druga czaruje, jeśli się uda, stolik po drugiej stronie pije i tak naprzemiennie. - Zmarszczyła lekko brwi. Czy o czymś zapomniała? Chyba nie.

Wszystko oczywiście w retro zostanie rozegrane, bo wiadomo, że szczęśliwi czasu nie liczą, a skoro nie liczą, to leci nadzwyczaj szybko i nieubłaganie. Z magicznej szafy też na szczęście wyszli, choć Haru była pewna, że jeszcze tego pożałuje, bowiem Alva zabrał ją na wieczorek z zaczarowanym beerpongiem. Na nim to miała pojawić się także panna Stirling, co pozwoliło profesorce nieco się rozluźnić. Znały się w końcu, przelotnie, ale nie były sobie obce. Haru miała jakieś doświadczenia z guślarzami, jednak nigdy nie weszły one na wyższy, bliższy poziom. Hazel pojawiła się w jej życiu co prawda, aczkolwiek tylko przelotnie. Przez ostatnie miesiące kompletnie ignorowała jakiekolwiek wiadomości, więc dziewczyna postanowiła przekreślić jakiekolwiek relacje z osobami po drugiej stronie murów uniwersyteckich, żeby nie nazywać nikogo marginesem.
No miała pełne prawo do posiadania trust issues w temacie, no.
Pub o tej godzinie nawet nie był zatłoczony, ku wielkiej uldze profesorki. Przez myśl przeszło jej zamówienie sobie drinka podczas oczekiwania na dwójkę guślarzy, aczkolwiek wolała zachować trzeźwość umysłu możliwie jak najdłużej. Zasady beerponga znała, a że nie miała zbyt dużo wytrzymałości, nie mogła sobie pozwolić na słaby start. Byłoby głupio skończyć pod stołem w pierwszej kolejności. Już pal sześć reputacje Brakebills, chodziło o jej własną godność człowieka.
Uśmiechnęła się do Maeve oraz towarzyszącej kobiety i przywitała się grzecznie. - Żadnych pytań, Maeve - odezwała się jeszcze i zajęła swoje miejsce u boku Alvy po ich stronie stołu.