Wydaje się, że jest chłodny, tak jak tylko może chłodny być ktoś, kto porzucił wszystko co mu drogie. Zatracił się nieco w wampirzej naturze i choć ostatnimi czasy próbuje naprawić błędy jakie popełnił, nie zawsze przychodzi mu to łatwo. Życie na pokładzie Obieżyświata złagodziło jego temperament i nauczyło samokontroli, ale wciąż bardzo dobrze wie, że wystarczy chwila, aby ten stan się zmienił. Mimo pierwszego, dość nieprzyjemnego wrażenia, Cassius po bliższym poznaniu okazuje się być lojalny ponad wszystko. Bliskich sobie traktuje z szacunkiem i ciepłem, na jakie sam nie wiedział, że było go stać. Z szczególną łagodnością podchodzi do Fae, które przypominają mu o tym co stracił - o marzeniach, o słodkich przyjemnościach, o przyjemnym zapachu kwiatów, ciepłym futrze zwierząt pod palcami. Za tym wciąż goni, błądzi jak we mgle, starając się odnaleźć dawnego siebie pośród krwi i blizn. Jeśli ludzie pokażą mu drogę, będzie chodził wśród nich. Jeśli Horda go pochłonie, stanie się Hordą. Jeśli Fae pokażą mu krainy ze snów, uwierzy im. Wszystko byleby nie utracić ochłapów samego siebie.