Ed to całkiem przyjemny gość. Taki do pogadania o niczym, ale i do zażartej dyskusji na jakiś interesujący temat. Chętnie dzieli się wiedzą, szczególnie gdy dane zagadnienie uważa za interesujące. Są to cechy niejako pożądane u nauczyciela. Ed może i mógłby zostać godnym zapamiętania profesorem gdyby nie jedna skaza na jego charakterze.
Jest bardzo impulsywny. Łatwo się rozprasza i jeszcze łatwiej blokuje na jednej, ciekawej rzeczy czekającej na odkrycie. Ciekawość ciągnie go do dalszego researchu, a im więcej informacji zdobywa, tym głośniej przedmiot do niego woła. Z czasem, potrzeba szukania staje się nie do odparcia. Wystarczy jeden impuls, by rzucił się w decyzję, której w innych okolicznościach nigdy by nie podjął.
Liczy, że praca profesora nieco go uziemi, da mu nowy cel w życiu, którego będzie mógł się wytrwale trzymać. Coś co zajmie jego głowę, pozwoli wysiedzieć na miejscu, a pod koniec dnia napełni jego pierś satysfakcją. Bo przecież robi coś dobrego. Nie będzie to uczucie porównywalne z euforią odnalezienia nowego artefaktu, ale może to i dobrze. Może spokój i stabilność to coś, czego potrzebuje. Bardzo chciałby umieć je docenić.