Fluffy. Jebany, kurwa, Fluffy. Brzmiało jak jakiś chory i nieśmieszny żart, a Gabriel, zamiast poczuć niepokój czy chociaż respekt przed przeciwnikiem jedynie zirytował się jeszcze bardziej.
Jak to, kurwa, nie ma? rzucił mentalnie w odpowiedzi na słowa Valerie, powoli przestając już ogarniać o chuj tu chodzi, z sekundy na sekundę wkurzając się tylko coraz bardziej. Bardzo łatwo było go zdenerwować, żadna nowość, a ta sytuacja zdecydowanie robiła się coraz bardziej pogrzana i skutecznie wyprowadzała go z równowagi. Nie trzeba mu było jednak powtarzać dwa razy żeby spierdalać, tym bardziej, że wciąż podążali za wahadełkiem które miało ich zaprowadzić do Eliego. Pobiegł więc za Valerie, starając nie zastanawiać się zbyt wiele nad tym wszystkim - na to będzie czas, kiedy już będą względnie bezpieczni, po drugiej stronie portalu.

Na samą myśl o tym, że ktoś depcze im po piętach przeszedł ją nieprzyjemny dreszcz. Mimowolnie przyspieszyła kroku, niemalże zaczepiając o osobę, która szła przed nią. I choć nie chciała nikogo ponaglać, to wyraźnie się niecierpliwiła. Całe szczęście, że w aktualnej sytuacji nikt się jej nie przyglądał, bo grymas na jej twarzy musiał wyrażać więcej niż tysiąc słów.
   Poczuła nagły przypływ energii, usłyszawszy mentalny przekaz Valerie. Zielone światło przed nimi było portalem – jedyną drogą ucieczki. Bo najbezpieczniej było iść przed siebie i nie konfrontować się z Azjatą.
   Postanowiła obejrzeć się za siebie – w tym samym czasie pozostali ruszyli przed siebie. Gdy zauważyła powiększający się cień, to od razu puściła się biegiem. Jako ostatnia rzuciła się w stronę portalu.

Val, wahadełko w twojej dłoni na chwilę oszalało. Opadło, jakby przestało działać, żeby zaraz zacząć się szamotać, raz w stronę zielonej łuny przed wami, inny raz gdzieś w boku. Im jednak byliście bliżej łuny, tym bardziej zdawało się "zdecydowane". Wszyscy rzuciliście się biegiem, czemu wtórował znużony chichot Azjaty. Nie wydawał się tym faktem w ogóle poruszony, jakby dostał to, czego potrzebował. Kolejne zaklęcie pomknęło w waszą stronę, rozsypując resztki bariery na drobne kawałeczki. Wy natomiast, znaleźliście się za załamaniem tunelu, stojąc nad sporych rozmiarów dziurą. Trzy metry pod wami znajdował się zielony portal, prowadzący do Central Parku. Mocne popołudniowe słońce przebijało się przez mroki tuneli, a gdzieś na zielonej trawie mogliście dostrzec zarysy kilku pięciu osób. Porwanej czwórki i jeszcze kogoś. Na dół nawet prowadziła drabinka, ale po rurkach przeskakiwały iskry, sugerując, że była pod napięciem.

// Wynik na rozwalenie bariery: 4, 2, 10, 3, 9, 4, 4, 8, 1, 7, 3
Jeśli skaczecie, rzućcie sobie na zręczność, pt 5. Jak rzut się powiedzie i macie ochotę jeszcze coś rozgrywać z porwanymi, to piszcie w tym temacie. Jeśli się rzut nie powiedzie, wypadacie trochę obtłuczeni, przy krytycznej porażce uszkadzacie sobie nogę i ktoś to będzie musiał naprawiać.
Jako, że porwani się uratowali, myślę, że w tym miejscu możemy zamknąć. Mam nadzieję, że mimo wszystko dobrze się bawiliście, jak coś, wołajcie <3

Rzut na zręczność i hop do portalu.

Emily Evans carried out 2 launched of one k10 :

,

Lepiej przeżyć i walczyć jutro, czy coś. Albo najlepiej nigdy. Valerie nie była osobą stroniącą od konfliktu, jednak teraz nie marzyła o niczym więcej niż po prostu spierdoleniu z tego miejsca. Tak więc po prostu ruszyła przed siebie, tak by zdążyć na ich magiczną taksówkę z tego miejsca aka portal. Kiedy podbiegli, zobaczyli drabinkę pod napięciem a poniżej niej znajdował się portal. Zdecydowanie Valerie nie miała dzisiaj talentu do elektryki, więc może niech się za to nie zabiera, bo znów wyjebie prąd. Chociaż tu by się to przydało.
- Skaczcie, nie traćmy czasu na pierdoły, uważajcie na drabinę. - rzuciła mentalnie, przepuszczając szczyle przodem, by pewnie skoczyć jako jedna z ostatnich.

Valerie Stirling carried out 3 launched of one k10 :

, ,

/zt